Przyczyny i powstawanie siwych włosów
- Za siwienie włosów w dużej mierze odpowiedzialne są nasze geny. Z wiekiem dochodzi do zaburzenia równowagi metabolicznej w mieszku włosowym i komórkach tworzących pigment (melanocytach), co powoduje stopniową utratę barwnika włosa – melaniny.
- Choroby (np. zaburzenia hormonalne, operacje, chemioterapia, silny stres psychiczny)
- Niekorzystny styl życia, np. palenie papierosów, niedobór witamin i minerałów spowodowany niedożywieniem
- Zanieczyszczenie środowiska, a także stres jako przyczyny siwych włosów
Badania wykazały, że u osób, których włosy siwieją, dochodzi do stresu oksydacyjnego w mieszku włosowym i komórkach tworzących pigment (melanocytach). Ten stres oksydacyjny w cebulce włosa jest wywoływany przez nagromadzenie nadtlenku wodoru. Przyczyna tej kumulacji jest w dużej mierze genetyczna. Oznacza to, że mamy do tego predyspozycje genetyczne. Ponadto czynniki zewnętrzne, takie jak choroby lub palenie tytoniu, mogą zwiększyć ryzyko stresu oksydacyjnego. Tworzenie się nadtlenku wodoru w komórkach ciała jest normalne, ponieważ jest to produkt uboczny przemiany materii. W zdrowym, zrelaksowanym, młodym organizmie, pewne enzymy (katalazy) szybko rozkładają nadtlenek wodoru na wodę i tlen, i nie powoduje to żadnych zauważalnych szkód. U osób, których włosy siwieją, stężenie nadtlenku wodoru jest wyższe niż normalnie. W większości przypadków brakuje enzymów (katalazy), które są odpowiedzialne za rozkład nadtlenku wodoru. Zbyt duża ilość nadtlenku wodoru utrudnia funkcjonowanie enzymu tyrozynazy, który jest niezbędny do powstawania pigmentu barwnikowego. Nadtlenek wodoru blokuje więc naturalne tworzenie się melaniny (barwnika włosa). Konsekwencje: Krok po kroku, włosy coraz bardziej blakną i stają się szare lub białe. Tutaj dowiesz się więcej o tym, jak i czy możesz zapobiec powstawaniu siwych włosów.
Brak reprodukcji pigmentów barwnych (melaniny) powoduje, że ich liczba w warstwie włóknistej włosa (korze) zmniejsza się coraz bardziej, aż do momentu, gdy włos staje się biały lub bezbarwny. Starzenie się i uszkodzenia komórek spowodowane stresem oksydacyjnym prowadzą nie tylko do utraty pigmentu barwnikowego, ale często również do ograniczenia innych procesów metabolicznych. Może to skutkować utratą masy włosa, lipidów i białek. Włosy tracą nie tylko blask koloru, elastyczność i stabilność, ale również dochodzi do zmiany ich właściwości fizycznych.
Ludzki włos powstaje w mieszku włosowym,we którym tworzona jest cebulka włosa. Komórki, które są odpowiedzialne za wzrost włosa nazywane są keratynocytami. Tworzą one keratynę, czyli włókniste białko będące główną substancją, z której składa się włos. W mieszku włosowym, pomiędzy komórkami tworzącymi keratynę, znajdują się również komórki odpowiedzialne za kolor naszych włosów. Te komórki tworzące pigment nazywane są melanocytami. Melanocyty tworzą dwa różne pigmenty: eumelaninę, czarny i brązowy pigment, oraz feomelaninę, czerwony i złoty pigment. Liczba i proporcje mieszania tych dwóch pigmentów (melanin) określają indywidualny, naturalny kolor włosów, głębię koloru i refleks kolorystyczny. Im więcej czarnego i brązowego pigmentu (eumelaniny) zawiera włos, tym ciemniejszy jest włos. Obydwa pigmenty barwiące odkładają się w masie włosa, a dokładnie w jego warstwie włóknistej (korze). W celu wytworzenia melaniny, własne aminokwasy organizmu są przekształcane w melanocytach w barwne pigmenty. Kluczową rolę w tej przemianie odgrywa aminokwas tyrozyna i enzym tyrozynaza. Jeśli brakuje jednego z tych składników, naturalne tworzenie pigmentu jest zakłócone.